40 jaar geleden zijn we op deze manier begonnen!!
Deze zomer wordt er een vol verrassingen, door de corona perikelen valt het niet mee om een gerichte planning te maken. Fietsen lijkt op dit moment nog de beste optie, ongeveer 40 jaar geleden zijn we begonnen met deze hobby en altijd met veel plezier. De foto's hieronder getuige ervan, op allerlei mogelijke manieren hebben het fietsen beleefd met een tandem of mountainbike. Er zijn zelf speciale toerfietsen aangeschaft van Koga en een fietstrailer. 25 jaar hebben we gefietst en toen de overstap gemaakt naar het hiken in de bergen. Ook met de rugzak zijn er vele tochten gemaakt naar Rome en Santiago de Compostela. Nu lijkt de tijd weer aanwezig om de oude liefde weer op te pakken.
Eindelijk is het weer mogelijk na alle corona perikelen een fietsroute te maken.
Etappe 1
Op 26/07/2021 beginnen we aan onze 600 km langefietsroute door Toscane.
De zon is ook al goed aanwezig ongeveer een graad of 30 en zal later op deze toer zich nog pittiger te laten gelden.
We kiezen weer voor een B&B omdat er niet echt een goede camping te vinden is.
Als we er aankomen na 65 km moeten we nog even in de wachtkamer omdat de kamer nog niet echt schoon is.
De B&B is ruim anderhalf jaar dicht geweest vanwege corona.
Dat blijkt ook als we later de douche gebruiken er komt voorlopig alleen bruin roestwater uit de kraan. na een half uur door laten lopen van de kraan wordt de kleur wat beter en kunnen we in bad na de eerste dag waar onze kuitspieren al redelijk op de proef zijn gesteld. het ritme van hellingen beklimmen en de warmte vergt waarschijnlijk best een aantal dagen gewenning.
Etappe 2
Na een goede nachtrust eerst een bakker zoeken om een flink ontbijt in te slaan, dan op weg naar Siena. We voelen gelijk dat het vandaag dat de temperatuur flink meedoet.
Siena was ons vertrekpunt in 2019 voor de voettocht naar Rome. ook toen was het behoorlijk warm en was het zorg om veel water te foerageren, meestal vertrokken we met minimaal 4 liter water om rond het middaguur een overval te doen bij een lidl voor nogmaals 2 liter!!
Een aantal lange hellingen met een flink percentage aan stijgingen hakken er best in aan km is het niet veel 55km.
maar met een een snelheid van amper 6 a 7 km per uur bergop ben je toch al even onderweg. Als we aankomen in Siena zijn we ruim 5 uur bezig. Als we aankomen op de camping besluiten we niet de tent op te zetten, omdat de temperatuur ook in de nacht hoog is en we dan waarschijnlijk slecht zullen slapen huren een mobilhome met airco.
Dat bevalt uitstekend uitgerust beginnen we aan de volgende etappe.
Etappe 3
Vandaag een een etappe waar het venijn in de staart zit. Gisteren was de uitsmijter een flinke klim van 2,8 km naar de camping. Je overleeft veel dachten we en een goed menu 's avonds verlicht het ongemak.
Even na achten verlaten we de camping.
We rijden richting het zuiden op een weg die ons bekend voor komt. Twee jaar geleden zijn we van Siena naar Rome gelopen en we zijn vandaag op dezelfde route, dus veel is herkenbaar.
We weten dus wat er nog voor de fiets wielen komt. Als eerste een prachtige lange afdaling! We genieten van het heerlijke gevoel van naar beneden suizen.
Na 12 km. nemen we een bakje thee met een broodje.
Het landschap wat we zien is zeer fraai. Ook de de temperatuur doet weer goed zijn best, het is 32 graden! We hebben al twee derde van het parcours gehad en voelen langzaam dat we meer power moeten aanwenden om de fiets nog in beweging te houden.
De laatste 10 km begint op een hel te lijken en heeft niets meer met relaxed peddelen te maken. Renée stapt regelmatig even af om een stukje te lopen. Het is af en toe ook wel erg steil! Op de foto hiernaast zijn we begonnen we aan de afdaling na eerst deze pukkel te zijn op gefietst.
Maar met de toren van San Quirico d' Orcia in zicht blijkt een mens meer te kunnen dan hij op voorhand dacht. Om 14.30 uur zijn we bij ons appartement en kunnen we gelijk onder de douche. De kilometerteller staat op 163 km.
Rond half zes slenteren we de stad in op zoek naar een gezellig terras voor een drankje. Dat blijkt niet zo'n probleem te zijn, er is keus genoeg. Teruggekomen maken we zelf een lekkere pasta om de benodigde koolhydraten aan te vullen.
Morgen gaat de tour weer verder!!
Etappe 4
Eerst het water uit de koelkast halen en dan brainstormen over de dag!!
We noemen het vandaag een tijdrit omdat het maar 23,7 km is.Het tempo dat
we ontwikkelen lijkt meer op dat van een voetganger als van een fietser.
Dit zit meer in het parcours als in de lichamelijke gesteldheid van ons. Want ook vandaag zijn de hoogtemeters spelbreker om een razendsnelle tijd op de klok te krijgen.
Om 12.00 uur arriveren we bij het appartement waar nog niemand te bekennen is. Geen nood, de bar is ernaast😎. Ik krijg een bericht dat we om 13.40 uur welkom zijn. Precies op tijd nemen we de intrek in het appartement wat zeker geen miskleun is alles super de luxe!! (Aanrader)
De teller staat op 187 km
Etappe 5
Een waanzinnig warme dag staat ons te wachten. Volgens de meteo dienst wordt de 37 graden makkelijk gehaald!!
Mazzel hebben we ook vandaag. Omdat we zo hoog zaten en we vandaag een heel eind moeten zakken zijn de eerste 10 km gratis! We suizen met een snelheid van 42 km per uur het dal in. Lekker die zijn vast in de pocket. Maar uiteraard hebben de Italianen nog wat in petto: Strade Bianche.
is een gevleugeld woord! Ruim 10 km. en dan ook nog een bospad waar tractoren regelmatig hun opwachting maken om het pad zodanig te verstieren dat het met de fiets geen genoegen is hier vrolijk rond te toeren.
is een gevleugeld woord! Ruim 10 km. en dan ook nog een bospad waar tractoren regelmatig hun opwachting maken om het pad zodanig te verstieren dat het met de fiets geen genoegen is hier vrolijk rond te toeren. Met een man op het koffieterras heb ik gezellig de overwinning van Italië doorgenomen op het afgelopen Europese toernooi.
Daarna fietsen we de laatste 12 km langs het meer van Trasimeno. We hebben vanmorgen ook nog snel een B&B geboekt omdat bij deze temperaturen het kleine tentje niet haalbaar lijkt. Alle campings rond het meer staan vol, dus midden op een grasveld zonder schaduw lijkt ons geen optie.
De teller stopte vandaag bij 235,4 km.
Morgen de finale naar Assisi 52 km en dan is er een rustdag.
Etappe 6
We voelen dat de temperatuur vandaag er nog een schepje bovenop doet. Dat merken we ook aan de watervoorraad, er wordt flink gelurkt aan de bidons. We zijn nog niet halverwege of Renée is bij een supermarkt alweer een fles van 2 liter water, broodjes en bananen aan het inslaan. Ook het glooiende parcours haalt het ritme er steeds uit. Ondanks dat we steeds met 4 km naar boven fietsen en daarna met 45 km naar beneden suizen komen we maar net aan een gemiddelde van 12 à 13 km per uur.
De route door Perugia houdt ook veel op. Met de vele stoplichten en steile straatjes vallen we regelmatig stil. Met nog zo'n 10 km te rijden zien we in de verte ons einddoel: Assisi. Renée gaat nogmaals op zoek naar water, want het is alweer bijna op en wat over is, is intussen niet meer lauw, maar echt warm te noemen.
In een van de dorpen vindt ze een soort tankstation voor water. Een jongeman staat druk een tiental flessen te vullen. Voor het vullen heb je een speciale sleutel nodig en die hebben we niet. Dat blijkt geen probleem, snel tap hij voor ons de flessen vol. Erg aardig!!
De teller staat op 286 km.
Rustdag in Assisi
Vanmorgen hebben we eerst wat uitgeslapen tot 07.30 uur en dat is voor mij redelijk lang.
Tijdens het ontbijt overleggen we hoe we deze dag gaan indelen.
Het begint met fietsonderhoud. Alles schoonmaken en controleren of er niets is los gerammeld. Bij mij moet ik een klein slagje uit het wiel halen wat is ontstaan doordat ik een diepe kuil in het wegdek niet zag. Alles bij elkaar 1 uur werk en ze staan er weer spic en span bij.
Dan gaan we richting Assisi.
Het lijkt al behoorlijk druk, iets wat ik nog steeds niet fijn vind in corona tijd.
Eerst naar de Franciscus Kathedraal. Hier is het nog net te doen, geen wachttijd.
Hierna kiezen we voor een eigen pad. We gaan doorkijkjes fotograferen met zo min mogelijk mensen in beeld. Dat lukt aardig als je tegengesteld van de meute loopt en steile straatjes neemt.
Na een uur hebben we best leuk materiaal. Nu op jacht naar winkeltjes die bedoeld of onbedoelde rotzooi verkopen. En tussendoor maken we ook nog wat foto's van een kerkinterieur.
Dit resulteert in een bonte mengeling van foto's hoe je een dag kunt beleven. Voor ieder is er wel iets wat zijn of haar interesse heeft. Bekijk de fotogalerij via www.thomasschoots.nl klik op de link!
Etappe 7 De dag begint met een kleine dip.
Keurig uitgecheckt, sleutels op tafel en de deur achter ons dicht. De fietsen behangen met bagage en dan komen we er achter dat alle bidons met water nog in de koelkast liggen. Foutje!! Zonder water op pad is onmogelijk. Telefoonnummer van de beheerder opgezocht en hem de misser medegedeeld. Hij onderneemt onmiddellijk stappen en binnen een half uur zijn we op weg terug richting Pisa.
We nemen een andere route om Perugia mis te lopen vanwege het vele verkeer.
Heerlijk suizen we naar beneden met een glimlach op het gezicht als we een bord 20 procent naar beneden passeerden 🤗.
Beneden aangekomen wacht ons een fijne kamer en een heerlijke douche en zijn de inspanningen snel vergeten. Een klein beetje afzien hoort er ten slotte bij. Het blijft tot nog toe een leuke onderneming.
De teller staat op 336 km
Als we vanmorgen beginnen met fietsen gaan we eerst op zoek naar een klein ontbijt.We hebben wel thee en wat reepjes uit de noodvoorraad op, maar dat is bij lange na niet voldoende om lekker op te fietsen.Na 6 km komen we in een stadje en vinden we een terrasje waar ik normaal niet zo snel zou neerstrijken. We zijn uiteraard met onze fietsen en in fietskleding, terwijl op het terras chique uitgedoste mensen het ontbijt nuttigen.Wanneer de dames het thee-of koffie kopje naar de mond brengen hebben ze dat tussen duim en wijsvinger met de pink extreem ver van het kopje.
De route begint vrij vlak met als eerste de beroemde Strade Bianche
( stofhappen voor beginners)
of in het Duits schotter piste of in het Nederlands verschrikkelijke grindpaden.
En dat blijkt vandaag helaas 75 procent van de route zo te zijn. Niks mis mee, maar het tempo doet dit geen goed. En ook is het verstandig goed geconcentreerd te blijven op soms enorme gaten in de paden. De route zelf is best leuk. We zien het grote verschil tussen de provincie Umbrië en Toscane. Vandaag weinig cipressen maar veel meer graan en veel zonnebloemen.
We logeren in een B&B. Daar komen we rond 15.30 uur aan. Alles is er tiptop in orde en we gaan vanavond weer ruim aan de pasta! Morgen krijgen we hier een lekker ontbijt zodat we er goed tegenaan kunnen voor etappe 9.
Km stand 391.
Etappe 9. Dit is wel een van de mooiste uit ons programma. Vanmorgen na het ontbijt een rustige aanloop naar col de Ambra, die door een schitterend natuurgebied loopt. Een klein dingetje is wel dat de route 10 km omhoog gaat. Dat is voor ons één uur en vijftien minuten stevig de pedalen ranselen. De natuur vergoed veel en voor de afdaling van 8 km naar beneden is alleen goed stuurwerk gevraagd.
En dan is het koffietijd en hebben we er ongemerkt al 22 km opzitten. We komen uit in een kleine dorpsstraat waar de plaatselijke slager ook koffie verkoopt. "Iets erbij " moeten we er bij denken, dat verkoopt hij niet en een bakker is er niet. We komen nu in een veel drukker gedeelte en dan is het goed opletten om de goede richting aan te houden. Soms krijgen we een soort bypass waarvan er één aantrekkelijk is.
Het pad langs de rivier Arno is prachtig vlak en een km of vier lang. We passeren een bord waarop staat dat dit pad alleen geopend is voor wandelaars en fietsers.
Dat pakt echter anders uit. Na drie en een halve km is een rood net over de weg gespannen: voor alle verkeer gesloten. Als ik langs de graafmachine kijk zie ik toch mogelijkheden om niet helemaal terug te fietsen. Even de afzetting wat laten zakken, fietsen er door, een klein stukje lopen, nogmaals de afrastering laten zakken en het ei is gelegd. Scheelt al gauw een half uur.
Het laatste stuk van de route is redelijk relaxed.
Bij de B&B aangekomen is er in eerste instantie niemand aanwezig. Even het telefoonnummer bellen wat op de deur hangt. En ik krijg mevrouw zelf aan de lijn.
Zij zegt dat ze op dat moment niet beschikbaar is maar als ik naar binnen loopt en 4 trappen naar de bovenste verdieping neem is daar een dame die waarneemt. Dat heb ik braaf gedaan en ik tref de de dame aan en vraag haar waar de fietsen mogen staan. Dat kan alleen in de kamer. Hulpeloos kijk ik haar aan. Alle bagage plus 2 fietsen 4 etages omhoog (zonder lift) maakt de kans op een hartinfarct niet kleiner dacht ik. We gaan in overleg met de dame voor een andere oplossing. Deze gaat nogmaals in beraad met haar baas en er wordt een oplossing gevonden. De fietsen mogen in de kelder die eigenlijk al volstaat met grote balen wasgoed. Er wordt wat geschoven en met wat duw en trekwerk staan de fietsen veilig. Nu de bagage nog naar de vierde verdieping en weer is er een leuke dag bijna voorbij.
Km stand is 445 km
Etappe 10
We hebben vandaag de pittigste dag uit het programma. Zo vanuit het bed een col op fietsen is geen aanrader, maar soms kan het niet anders. 12 km klimwerk ligt er te wachten. Even snel door de Apennijnen fietsen is er niet bij. We hebben dik twee uur nodig voor dit appeltje is geschild.
Moordend was dit kreng. De afdaling was uiteraard heerlijk, 8 km naar beneden en dan uitkijken op een van de allermooiste steden: Florence. Dwars door de stad ligt de route met als hoogtepunt: Wij samen over de Ponte Vecchio, de beroemde brug die rijk is aan wel 50 goudwinkeltjes. Met mijn creditcard goed opgeborgen nemen we ook deze horde.🤭
We moeten nu nog 46 km fietsen maar het blijft ploeteren. Windkracht 4 a 5 recht op de kop langs de rivier de Arno. Dus een beetje tempo maken is er niet bij.
Uiteindelijk halen we Empoli in 7 uur en 45 minuten, met redelijk opgebrande benen.
Een massage zou wonderen kunnen verrichten. Maar die is helaas niet beschikbaar 🤨. Morgen de laatste etappe.
Km stand 512 km.
De laatste etappe alweer, net als je lekker in je ritme zit is deze tour alweer klaar.Om 12.30 uur rijden we Pisa binnen en klaar is de 12 daagse tour.
Als eerste halen we onze auto op de luchthaven en daarna gaan we naar het overnachtingsadres voor een frisse douche.
Na 40 jaar wilden we graag nog een keer op de fiets met vakantie. Na al het lopen naar Santiago de Compostela en Rome weer eens ouderwets trappen.
Twijfel was er ook. Misschien is het toch te hoog gegrepen en kunnen we het fiets ritme weer oppakken? Uiteindelijk zijn we content over hoe het is gegaan. Natuurlijk zijn er momenten geweest van "Wat doe ik hier?" Maar dat is snel weer vergeten. Uiteraard hebben we ook wat ingeboet in 40 jaar. De dag afstanden zijn wat minder en ook bergopwaarts gaat het wat langzamer. Maar deze trip door Toscane hadden we voor geen prijs willen missen na een jaar lang alleen maar corona aan je hoofd.
Uiteindelijk hebben 567 km gefietst door een prachtig natuurgebied. Italië is een fijn land met goede mogelijkheden en natuurlijk is het eten er geweldig.
Bij deze bedanken we al onze volgers met hun support. Nu weer snel nieuwe dingen bedenken. Dat houdt hoofden lichaam fit.
Op onze website zijn nog meer foto's te zien van 40 jaar geleden!!
www.thomasschoots.nl
www.thomasschoots.nl
